Oosterend
Het duingebied van Texel is een prachtig natuurgebied met duinen, bossen, heidevelden, kwelders en een uitgestrekte strandvlakte. De weidsheid van zee en strand, de prachtige bossen en het grote duinlandschap maken het Nationaal Park Duinen van Texel tot een prachtig gebied om te bezoeken. Het natuurgebied is 43 vierkante kilometer groot en vormt een zee van duinen zo ver je kunt kijken over de hele westkant van Texel. Texel is door de rust een ruimte een paradijs voor vele diersoorten: de gewone zeehond en de grijze zeehond hebben het prima naar hun zin langs de kustlijn, in de duinen huppelen de konijnen hazen waar hermelijnen jacht op maken en als je geluk hebt, zie je in de zee een witsnuitdolfijn zwemmen. Het zal je niet verbazen dat Texel ook vele verschillende vogelsoorten aantrekt: de rotgans, toendrarietgans, lepelaar, bergeend, smient, kievit en bonte strandloper zijn slechts enkele van de gevederde dieren die hun heil op het eiland komen zoeken. Vanaf het startpunt van de fietstocht bij Hotel Kogerstaete, doorkruis je de hele breedte van het eiland. Zo zie je veel verschillende kanten van het Texel, van het kleinste dorp dat het eiland heeft (De Waal) tot de plek waar de enige haven is die gebruikt wordt. Na bijna negen kilometer kom je bij molen De Kemphaan. Deze weidemolen werd gebouwd om een vogelreservaat onder water te zetten. De molen is eigendom van Vereniging Natuurmonumenten. Door een storm in de herfst van 2008 brak een wiek af en raakten meerdere wieken beschadigd. In de daarop volgende zomer is de molen geheel gerestaureerd en maalvaardig gemaakt. De molen is een gemeentelijk monument en draait anno 2013 op vrijwillige basis. Vlakbij de oostkust van het eiland, in de Polder Zandkes, ligt een bescheiden monument. Op 1942 stortte op deze plek een Halifax bommenwerper neer, waarbij de hele bemanning , bestaande uit vijf Canadezen en drie Britten, omkwam. Ook molen Het Noorden is een leuke molen om te bekijken. Deze poldermolen staat even ten noorden van Oosterend. De molen is gebouwd om de noordoostelijke gebieden van het eiland te bemalen. In 1928 is de molen voorzien van stroomlijnwerken en drie schroefpompen voor een betere werking. De molen raakte rond 1964 buiten bedrijf en werd in 1970 eigendom van stichting De Hollandse Molen. Die heeft de molen gerestaureerd en weer maalvaardig gemaakt, zodat hij tegenwoordig op vrijwillige basis in bedrijf kan worden gesteld.