‘U moet mijn huis als een vergrote binnenkant van mijn schedel zien: het zichtbare archief van wat binnenin mij leeft…’ Dat schreef F. Starik (1958-2018), beeldend kunstenaar, auteur, initiatiefnemer van de Eenzame Uitvaart Amsterdam en gedurende enkele jaren Stadsdichter. Hij vatte zichzelf op als een museum, ‘een verzameling van curieuze indrukken’.
Schrijver Vrouwkje Tuinman was partner van de in 2018 overleden Starik. Fotograaf Andrea Stultiens legde diens huis en de onttakeling daarvan vast. Samen maken ze de tentoonstelling Eeuwig in aanbouw. Uitgaand van Stariks principe Mijn leven als museum, naar het gelijknamige boek uit 1993, verkennen ze de diverse manieren waarop hij zijn lijfspreuk vormgaf. Ze laten zien hoe hij de ‘geleefde’ werkelijkheid steeds weer vertaalde in woord en beeld, maar ook van woord naar beeld en vice versa, en hoe hij vervolgens kwam tot een nieuwe, ‘te leven’ werkelijkheid. In driedimensionale ‘kijkdozen’ komen beeld, tekst en voorwerpen samen.
De tentoonstelling Eeuwig in aanbouw verkent de diverse musea die Starik bouwde in Amsterdam. Van zijn woon- en werkomgeving in de Staatsliedenbuurt tot het volledig aan zijn persoon gewijde Starik Museum dat hij runde aan de Rozengracht. Van de openbare kunstwerken van zijn hand die door de stad zijn gestrooid tot begraafplaats Sint Barbara – waar hij zoveel Eenzame Uitvaarten voltrok, en ook zelf begraven ligt.
Een tentoonstelling vol relieken, gedichten, foto’s, collages, films en brieven. Een eerbetoon aan F. Starik in het bijzonder en zijn leven als museum in het algemeen.
