Wolvega

Fiets door een typisch Nederlands polderlandschap; een vernuftig staaltje waterhuishouding waar er in Nederland ongeveer 4000 van te vinden zijn. De waterstand wordt er kunstmatig geregeld en is er lager dan in de omliggende gebieden. Het gebied in Friesland waar je doorheen gaat fietsen, wordt dan ook veel doorkruist door watergangen; sloten die goed door kunnen stromen om het water te kunnen reguleren. De polders De Ontginning en Wester- en Oosterschar hebben zoals alle andere polders in Nederland geen directe verbinding met het water buiten het gebied, behalve via kunstwerken. Het waterpeil wordt geregeld door poldermolens, gemalen of afwateringssluizen. Waar het water hoger moet staan, kan met behulp van stuwen een vast, hoger waterpeil bereikt worden.

Er zijn drie soorten polders: de droogmakerij, de indijking en de ontginning. In een droogmakerij is open water ingepolderd. Hier is een meer of plas letterlijk drooggemaakt. Een indijking is een inpoldering van een gebied aan de kust. Het zijn vaak kwelders die hier zijn drooggevallen en dijken beschermen het gebied en houden het water er nu weg. Bij een ontginning is natuurlijke woeste grond ontgonnen en klaargemaakt om cultureel te bewerken. Een ontginning hoeft dus niet altijd in een polderlandschap te resulteren, voormalige veen-, moeras-, heide- of duingebieden kunnen natuurlijk ook een andere bestemming krijgen.

Wolvega is de grootste plaats die je tijdens je tocht tegenkomt. Oorspronkelijk is het een streekdorp, dat voor het eerst vernoemd is in 1218 als Wolwagham. Vooral de arbeidersklasse was alom vertegenwoordigd in de negentiende eeuw. Akkerbouw en veelteelt werd in deze omgeving veel bedreven. Het was een relatief welvarend dorp, dat een belangrijke kern werd door de aanleg van de rijksstraatweg tussen Leeuwarden en Zwolle. In Wolvega zie je nog wat oude gebouwen staan, zoals het uit 1835 daterende Grietenijhuis en het stationsgebouw dat 30 jaar later werd gebouwd.