Voerstreek

De Belgische Voerstreek grenst aan het Zuid-Limburgse Mergelland en heeft dezelfde kenmerken. Een heuvellandschap met prachtige beekdalen, steile hellingen en een rijke grond die bestaat uit vruchtbare löss, silex en kalksteen.

Op de steile, zuidelijke hellingen werden oorspronkelijke eikenberkenbossen vervangen door aanplantingen van beuken, lorken en sparren, die de aanwezigheid van adelaarsvaren en kamperfoelie in de hand hebben gewerkt. Typisch voor dit soort bos zijn de mispel en de trosvlier, die je hier overvloedig zult zien. Lager op de helling gedijen vooral eiken-haagbeukenbossen, waarin ook bosrank en klimop welig tieren. Op zonnige plekken groeien marjolein en kruidvlier, typische ‘zuiderlingen’ die de wijngaardslak, de beroemde ‘escargot de Bourgogne’ aantrekken. De eenzame buizerd of torenvalk die onbeweeglijk hangt te ‘bidden’ is makkelijker waar te nemen dan de schuwe reeën, vossen of dassen die hier hun leefgebied hebben. Toch kan een oplettend natuurliefhebber ook van deze dieren sporen en wissels in het bos vinden.

Door de lieflijk glooiende omgeving waan je je in een paradijs. In de romantische dorpskernen, prijkt de kerk nog in het midden. De meidoornhagen, paternoster van kapelletjes en veldkruisen, oude hoeven, typische vakwerkhuisjes, kastelen met bijhorende landgoederen, boomgaarden, en de onvergetelijke panorama’s, hebben in elk seizoen een onweerstaanbare aantrekkingskracht.

Even zo mooi zijn de twee bezienswaardigheden van de tocht. De eerste stop is de Commanderie. Dit was de commanderij van Alden Bielden, waar de commandeur verbleef. Het complex bestaat uit een hoofdgebouw, een hoeve, stallingen en een poortgebouw. Het oudste gedeelte van de vesting is de L-vormige vleugel, waar een toren op prijkt. Aan de oorspronkelijke ringgrachten om het kasteel werden in 1885 een aantal vijvers toegevoegd. Hierin werd, en wordt nog altijd, forel, steur en paling gekweekt.

Je zoekt je weg door het heuvelachtige landschap tot je kasteel Groenendael ziet liggen. Dit prachtige kasteel werd vooral gebruikt voor agrarische doeleinden. Alleen fundamenten van het oorspronkelijke gebouw uit 1775 zijn nog over, want het pand werd in 1921 afgebroken. Oorspronkelijk was het niet echt een kasteel maar meer een versterkt, omgracht huis. Het kende dan ook geen ridderstatus. Een deel van de muurresten van het oude gebouw zijn opgenomen in het muurwerk van het nieuwe huis.