Steenwijk en Noordwolde
Het middeleeuwse collectief van grotere boeren deed rondom Uffelte een prachtig landschap ontstaan. Hooggelegen akkers werden gescheiden door gigantische bossen, grote veengebieden, uitgestrekte heidevelden en schitterende stuifzanden. Het Uffelterzand is een kleiner gebied dat begroeid wordt door bossen en heide. Wie goed oplet, kan enkele grafheuvels zien in dit gebied. Grootser is het Westerzand, dat wordt gevormd door een landgoed waar bos, heide en veen in elkaar overgaan. Een deel van dit landgoed is particulier eigendom, een ander deel is begaanbaar voor het publiek.
Op de Havelterberg in het Westerzand, zie je twee prachtige hunebedden staan uit de Trechterbekercultuur: hunebed D54 en hunebed D53. Hunebed D54 is de kleinste met veertien draagstenen en zes dekstenen. De meest oostelijke deksteen ontbreekt, samen met de sluitsteen.
Hunebed D53 heeft 21 draagstenen, twee sluitstenen en negen dekstenen. De poort is ook nog compleet en bestaat uit vier draagstenen en een deksteen. In 1918 werd dit hunebed wetenschappelijk onderzocht en tijdens het graafwerk werden de scherven van 665 potten gevonden. Verder wees het onderzoek uit dat het hunebed ooit zestien kransstenen in plaats van de huidige tien heeft gehad.
Als onderdeel van landgoed De Eese, ligt het Eeserveld ten noorden van Steenwijk. Een groot deel van De Eese is in particulier bezit; hier staat een bos dat 440 hectare groot is en 360 hectare grond wordt gebruikt voor de landbouw. Op het landgoed ligt een oud slot dat vermoedelijk gebouwd werd aan het begin van de zeventiende eeuw. Een oud landhuis en een grote schuur staan als stille wachtposten bij het slot. Een kleiner deel van De Eese, het Eeserveld, wordt door Staatsbosbeheer onderhouden. Hier staan vooral veel bossen, die de grafheuvels in dit deel van De Eese aan het zicht onttrekken. Bij een heideveld wijken de bomen uiteen om een fraai uitzicht over de heide te bieden. Historische karrensporen uit de middeleeuwen lopen door het gebied, dus wanneer je hier fietst, hou dan je ogen open voor deze leuke doorkijkjes naar het verleden.
Tenslotte kom je molen Windlust in Noordwolde tegen. De achtkante stellingmolen werd in 1859 gebouwd en kreeg zijn stelling pas in 1880. Het was een korenmolen die op windkracht maalde. De Windlust werd sinds 1921 aangedreven door een dieselmotor, maar verloor aan het begin van de jaren vijftig zijn maalfunctie. Ook na een restauratie in 1961 draaide de molen maar weinig. Sinds 1976 stellen vrijwillige molenaars de molen vrijwel elke zaterdag in bedrijf, om verval tegen te gaan.
