's-Gravenpolder
Zuid-Beveland is kleinschalig en groen. Het landschap wordt op een in onregelmatige blokken of percelen verdeeld door beken, sloten, hagen en dijken.
Het onregelmatige microreliëf is ontstaan door de winning van zout uit veen, maar het krijgt ook vorm door de vele drinkpoelen en door de prachtige meidoornhagen die in het gebied liggen. Er komen ook nog enkele vliedbergen voor, die door bewoners van het gebied in de middeleeuwen werden opgeworpen om oude houten burchten op te bouwen, of waar ze naartoe vluchtten ten tijde van hoog water. De dijken zijn begroeid met dubbele bomenrijen en fruitkwekerijen telen hun vruchten tussen de meidoornhagen op kleine stukken land, terwijl het landschap noordelijker een opgaande begroeiing heeft en daardoor een open karakter krijgt.
De eerste staat in Wemeldinge en draagt een naam die veel andere molens ook hebben: De Hoop. De molen werd in 1866 gebouwd door een molenaarsknecht die op de voorganger van de andere molen in Wemeldinge (Aeolus) werkte. De molen is tot 1968 in bedrijf geweest. Daarna werden er plannen gemaakt om de molen om te bouwen tot woning, maar deze plannen verdwenen ook weer van tafel. Tegenwoordig maalt de witte ronde stenen molen met twee koppels maalstenen nog op vrijwillige basis graan.
De andere molen, De Korenhalm, die je tijdens de fietstocht passeert staat aan de rand van ’s-Gravenpolder. De ronde, uit baksteen opgetrokken stellingmolen torent trots boven de omringende akkers uit. De molen werd in 1876 gebouwd, drie jaar nadat een voorganger op vijftig meter van deze plek afbrandde. Anno 2013 is de molen niet meer in de bedrijf, maar is hij nog wel draaivaardig.
