Leuvenumse Bos
Een glooiend heideveld, waar vennen het landschap onderbreken. Stuifzandgebieden en zandpaadjes. De Elspeetse Heide is een restant van een gigantische heidevlakte die zich uitstrekte over dit deel van de Veluwe. Heideschapen onlosmakelijk verbonden met dit prachtige stuk natuur, al van oudsher begrazen de dieren de Elspeetse Heide. Ook speciaal aan deze heidevlakte is het feit dat op dit stuk natuur nog het bijzonder zeldzame Rijstkorrelmos terug te vinden is, waarvan een lange tijd werd aangenomen dat het uitgestorven was.
Rijstkorrelmos komt in Nederland op slechts twee andere plekken voor. Ook archeologisch gezien is de Elspeetse Heide belangrijk – de aanwezigheid van eeuwenoude grafheuvels en oude eikenhakhoutbosjes geven het gebied bijzondere waarde.
De heide staat in mooi contrast met de gevarieerde Leuvenumse Bossen, waar loof- en naaldbomen groeien. In de bossen komt veel wild voor; van zwijnen tot reeën en edelherten. Bodemdiertjes, insecten en paddenstoelen voeden zich met dood hout en trekken insecteneters zoals de specht en de das aan. Ook boommarters en uilen scharen zich onder de soorten die in het bos prima weten te overleven, terwijl in het stuifzandgebied onder de droge heideplanten bedreigde diersoorten als de zandhagedis, de heivlinder, de mierenleeuw en de nachtzwaluw hun kostje bij elkaar scharrelen.
Je komt ook langs de schaapskooi van Stichting Schapendrift. Een schaapskooi is een soort stal die diende als onderkomen voor schapen die op de heide graasden. Tegenwoordig liggen schapen vaak op stro maar vroeger lagen ze op heideplaggen, die vermengd werden met schapenmest. Voor de uitvinding van kunstmest werd het uiterst vruchtbare stalmest gemaakt. Deze mest werd vroeger vooral gebruikt voor de akkers in de omgeving, die daardoor steeds hoger werden. Zo ontstonden essen of engen.
Als de laatste bezienswaardigheid op de route staat landgoed Staverden op het programma. Het hof Staverden was één van de oudste bezittingen van de Gelderse graven en bestaat vermoedelijk al sinds de twaalfde eeuw. Het huidige kasteel is inmiddels al het vierde dat op deze locatie staat en werd in 1905 in jugendstil gebouwd op de fundamenten van het vorige kasteel uit de achttiende eeuw. Het prachtige slot wordt door particulieren bewoond en is niet toegankelijk, maar het park dat er om heen ligt is wel te bezichtigen. Ook de oude watermolen van Staverden is een plaatje om te zien en van dichtbij te bekijken. De molen draait op de kracht van de Staverdense Beek en hoort bij het kasteel. Tot 1924 stond er op deze plek een korenmolen, maar toen die ter ziele ging werd de watermolen hier geplaatst.
