Casteren

Met een bezoekje aan het Eicha Museum is deze route ook leuk om met kinderen te maken, maar volwassen zullen even zoveel genieten van al het moois dat onderweg te zien is.

De groene omgeving van de Brabantse Kempen is namelijk een heerlijke plek voor een fietstocht. Tussen de dorpen Veldhoven, Valkenswaard en Casteren vind je de heidevelden van De Malpie. Op de velden liggen mysterieuze vennen. De bodemsoorten zijn gevarieerd in het gebied en daardoor hebben de vennen verschillende afmetingen en dieptes. De wateren geven een impuls aan de groei van de planten en de populaties van grotere en kleine dieren. Planten als ronde zonnedauw, klokjesgentiaan, tormentil en duivelsnaaigaren groeien tussen dop- en struikheide, maar ook op de vennen zie je begroeiing in de vorm van onder meer waterlobelia en drijvende egelskop.

Heb je je wel eens afgevraagd wat de Romeinen aten? Of hoe de rendierjagers overleefden? Stop dan bij het Eicha Museum! Filmprojecties vertellen het verhaal achter verschillende voorwerpen die tentoongesteld zijn. Je kunt door de glazen vloer heen kijken en de afdrukken zien van de bouwsels van vroeger en de ondergrondse middeleeuwse waterput is ook heel bijzonder!

In Casteren aangekomen is het tijd voor een pauze, eventueel met een hapje voor de lunch, tussendoor of als avondmaal. De kinderen kunnen ravotten in de speeltuin van restaurant de Kruidenlucht, terwijl je met een verfrissend drankje op het (verwarmde) terras plaatsneemt. Een goed moment om even uit te rusten, voordat je aan de tweede helft van de tocht begint.

Nadat je de Kruidenlucht achter je hebt gelaten, fiets je dertig kilometer van dorp naar dorp, tot je in Waalre een oude watermolen tegenkomt. De geschiedenis van de molen gaat al terug tot aan 1350, toen de Abdij van Echternach nog de eigenaar van het bouwwerk was. De korenmolen heeft de tand des tijds eeuwenlang weten de doorstaan, maar werd in 1962 dan toch verwoest door een storm. Architect Ad van Empel herbouwde de molen, waarvan het westelijke deel in 1992 werd opgeleverd, maar het oostelijke deel dat in 1994 herbouwd werd, ging een jaar later al ten onder aan een brand. Tegenwoordig wordt de molen ingezet voor de opwekking van elektriciteit.

De laatste bezienswaardigheid presenteert zich aan de rand van Valkenswaard. Het precieze bouwjaar van deze watermolen aan de Dommel is onbekend, maar de eerste vermelding van het historische gebouw gaat terug tot 1227. In die tijd was de Venbergsemolen eigendom van een zusterorde. De watermolen raakte in verval en werd in 1895 en 1977 ingrijpend gerestaureerd. De molen draait in de zomer regelmatig, maar echt malen doet hij niet meer.